Μόλις γύρισα από την παραλία, όπου Κάφρος με μηχανή, πιθανότατα μεθυσμένος, ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟ, παρέσυρε ποδηλάτη που τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι. Λίμνη το αίμα του στο πλακόστρωτο. Φωτογραφία δεν τράβηξα, όχι. Τις βαλίιιιιιτσες μου να φύγω....
Η ειρωνία είναι πως μία ώρα νωρίτερα, πηγαίνοντας προς Καλαμαριά, είχα δει μια μηχανή να τρέχει στον ποδηλατόδρομο- δεν είπα τίποτα γιατί έχω βαρεθεί να τσακώνομαι άσκοπα με ανεγκεφαλους. Τυχαία όμως ήταν εκεί (στο Μακεδονία Παλάς) ΕΝΑ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ, που αδιαφόρησε χαρακτηριστικά για το μηχανάκι στον πεζόδρομο/ ποδηλατόδρομο..
Θα μπορούσα να είμαι εγώ ο τραυματίας, πέντε λεπτά νωρίτερα μόνο αν ξεκινούσα να γυρίσω... μιλάμε για ζήτημα ζωής ή θανάτου! Και στο μπαράκι που πήγα μετά να ηρεμήσω λίγο, τρεις από τους πέντε στην παρέα καπνίζανε, το ένα μετά το άλλο!!!! ¨οπως και πολλοί άλλοι βέβαια εκεί μέσα (οι περισσότεροι). Βρωμοκοπάω ολόκληρος...
Δεν καπνίζω, αλλά κι αν κάπνιζα δεν θα κάπνιζα μέσα στα κέντρα και στους δημόσιους χώρος...
Λοιπόν το να ζεις στην Ελλάδα είναι ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. Πριν μερικούς μήνες, χτύπησα έναν σκύλο στην Εγνατία Οδό κοντά στην Κομοτηνή. Οι σκύλοι ήταν δύο, από ένας σε κάθε λωρίδα, και ήταν αδύνατον να τους αποφύγω. Απ ό,τι έμαθα τα ατυχήματα με σκυλιά είναι ρουτίνα εκεί. Αλλά κανένας δεν νοιάζεται! Κράτος, Δήμος, Εταιρεία (ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ), εγώ τη "γλύτωσα" με 1300 ευρώ και λίγη ταλαιπωρία, αλλά μια βδομάδα πριν από μένα είχε σκοτωθεί ένας άνθρωπος στο ίδιο σημείο! ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ!!!! ¨οχι όχι δεν μένω με τίποτα εδώ...
Τον υπέροχο τόπο τον κάνουν κυρίως οι υπέροχοι άνθρωποι. Κι όλοι όσοι υπέροχοι άνθρωποι ξέρω έχουν μαυρισμένη την ψυχή.... από την βρωμιά της πλειοψηφίας....
Δεν αλλάζει αυτή η χώρα, θέλει πάααααρα πολλή δουλειά και πάααρα πολύ καιρό.... δεν αντέχω άλλο γέρασα στα κεραμίδια να φωνάζω... και να μην ακούει (σχεδόν) κανείς....
Δεν έχω παιδιά, αλλά θέλω να αποκτήσω. Και όταν και αν με το καλό, ΔΕΝ θέλω να τρέμω κάθε φορά που βγαίνουν στο δρόμο... Το ίδιο και για την ηλικιωμένη μητέρα μου... Όσο για τα θύματα των κάφρων, άμεσα ή έμμεσα (λόγω κατάληψης διαΒΆΣΕΩΝ Κ ΠΕΖΟΔΡΟΜΊΩΝ)... τα έχω δει στις εφημερίες μου νεκρά ή βαριά τραυματισμένα... γι αυτό έγραψα αυτό εδώ:
http://mavrosgatos.blogspot.com/2011/02/blog-post_17.html
Η ειρωνία είναι πως μία ώρα νωρίτερα, πηγαίνοντας προς Καλαμαριά, είχα δει μια μηχανή να τρέχει στον ποδηλατόδρομο- δεν είπα τίποτα γιατί έχω βαρεθεί να τσακώνομαι άσκοπα με ανεγκεφαλους. Τυχαία όμως ήταν εκεί (στο Μακεδονία Παλάς) ΕΝΑ ΠΕΡΙΠΟΛΙΚΟ, που αδιαφόρησε χαρακτηριστικά για το μηχανάκι στον πεζόδρομο/ ποδηλατόδρομο..
Θα μπορούσα να είμαι εγώ ο τραυματίας, πέντε λεπτά νωρίτερα μόνο αν ξεκινούσα να γυρίσω... μιλάμε για ζήτημα ζωής ή θανάτου! Και στο μπαράκι που πήγα μετά να ηρεμήσω λίγο, τρεις από τους πέντε στην παρέα καπνίζανε, το ένα μετά το άλλο!!!! ¨οπως και πολλοί άλλοι βέβαια εκεί μέσα (οι περισσότεροι). Βρωμοκοπάω ολόκληρος...
Δεν καπνίζω, αλλά κι αν κάπνιζα δεν θα κάπνιζα μέσα στα κέντρα και στους δημόσιους χώρος...
Λοιπόν το να ζεις στην Ελλάδα είναι ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. Πριν μερικούς μήνες, χτύπησα έναν σκύλο στην Εγνατία Οδό κοντά στην Κομοτηνή. Οι σκύλοι ήταν δύο, από ένας σε κάθε λωρίδα, και ήταν αδύνατον να τους αποφύγω. Απ ό,τι έμαθα τα ατυχήματα με σκυλιά είναι ρουτίνα εκεί. Αλλά κανένας δεν νοιάζεται! Κράτος, Δήμος, Εταιρεία (ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΕ), εγώ τη "γλύτωσα" με 1300 ευρώ και λίγη ταλαιπωρία, αλλά μια βδομάδα πριν από μένα είχε σκοτωθεί ένας άνθρωπος στο ίδιο σημείο! ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ!!!! ¨οχι όχι δεν μένω με τίποτα εδώ...
Τον υπέροχο τόπο τον κάνουν κυρίως οι υπέροχοι άνθρωποι. Κι όλοι όσοι υπέροχοι άνθρωποι ξέρω έχουν μαυρισμένη την ψυχή.... από την βρωμιά της πλειοψηφίας....
Δεν αλλάζει αυτή η χώρα, θέλει πάααααρα πολλή δουλειά και πάααρα πολύ καιρό.... δεν αντέχω άλλο γέρασα στα κεραμίδια να φωνάζω... και να μην ακούει (σχεδόν) κανείς....
Δεν έχω παιδιά, αλλά θέλω να αποκτήσω. Και όταν και αν με το καλό, ΔΕΝ θέλω να τρέμω κάθε φορά που βγαίνουν στο δρόμο... Το ίδιο και για την ηλικιωμένη μητέρα μου... Όσο για τα θύματα των κάφρων, άμεσα ή έμμεσα (λόγω κατάληψης διαΒΆΣΕΩΝ Κ ΠΕΖΟΔΡΟΜΊΩΝ)... τα έχω δει στις εφημερίες μου νεκρά ή βαριά τραυματισμένα... γι αυτό έγραψα αυτό εδώ:
http://mavrosgatos.blogspot.com/2011/02/blog-post_17.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου