Μια πολύ συνηθισμένη εικόνα, στις απάνθρωπες πόλεις μας.Μόνος τρόπος να περάσεις, είναι να κατεβείς από το πεζοδρόμιο, δίπλα από τα διπλοπαρκαρισμένα, στη μέση του δρόμου. Είτε είσαι γονιός με καροτσάκι, είτε είσαι ανάπηρος, είτε είσαι ηλικιωμένος, είτε κουβαλάς μια βαλίτσα, πολύ συχνά (όπως εδώ) ακόμα και συλφίδα να είσαι απλά δεν χωράς. Περισσεύεις. Προτεραιότητα έχει ο Κάφελλος με τις λαμαρίνες του.
Στο θέατρο, λέει, αν δεις στην πρώτη πράξη πιστόλι, στην δεύτερη θα δεις φόνο. Το ίδιο ισχύει και σ' αυτήν την περίπτωση. Αφού οι άνθρωποι αναγκάζονται να κυκλοφορούν στη μέση του δρόμου, κάποια στιγμή θα γίνει και το "ατύχημα". Μόνο που η "ατύχημα" δεν σημαίνει ότι ο φόνος δεν είναι προμελετημένος, έχει σχέση μόνο με το ποιός συγκεκριμένα θα είναι το σημερινό θύμα. Στην Θεσσαλονίκη μόνο, ένας άνθρωπος παρασύρεται από κάποιο όχημα κάθε μέρα, κατά μέσο όρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου