Νομίζω πως το παρακάτω βίντεο δε χρειάζεται πολλά σχόλια... Προσέξτε όμως α) τα δύο αυτοκίνητα που περνάνε με πορτοκαλί και με καραμπινάτο κόκκινο (ενώ τόσοι πεζοί περιμένουν να περάσουν απέναντι) και β) το ότι οι δυό ηλικιωμένες κυρίες που ξεκινούν από δεξιά μου αμέσως μόλις ανάβει το πράσινο, όταν ανάβει το κόκκινο για τους πεζούς ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ και γ) τους μηχανάκηδες που έρχονται από την πλατεία-πεζόδρομο και διασχίζουν αεράτοι τη διάβαση σαν να ήταν πεζοί...
Το βίντεο το τράβηξα στη διάβαση της Εγνατίας στο ύψος της Πλατείας Αριστοτέλους, σε ένα από τα πιό κεντρικά, τα πιό τουριστικά και τα πιό "περατζάδικα" σημεία της πόλης.
Της ΑΦΙΛΟΞΕΝΗΣ και ΑΠΑΝΘΡΩΠΗΣ αυτής πόλης.
.
Της ΑΦΙΛΟΞΕΝΗΣ και ΑΠΑΝΘΡΩΠΗΣ αυτής πόλης.
.
19 σχόλια:
k 2 mixanakia sthn arxi pou kanoun oti goustaroun, to prwto erxete mesa apo plateia an den kanw la8os.
Το συμπλήρωσα πριν δω το σχόλιό σου..
Τα μεγάλα πνεύματα...
Σ;)))
Η διαρκεια του 'Γρηγορη' για τους πεζους ειναι ιδανικη για ολυμπιονικες κατοσταρηδες.Η αφισα στον στυλο επισης αποσπα την προσοχη.(Αν υποθεσουμε οτι θα την προσεξει κανεις,εφοσον αφορα την Δ.Ε.Βιβλιου αν δεν απατωμαι).Αλλη μια μερα στη Μητροπολη της Νοτιοανατολικης Ευρωπης (τ'ειν'αυτο;τρωγεται;)-ΑΤΠ-
Το βιντεάκι για κάποιο λόγο δεν κατάφερα να το δω, αλλά φαντάζομαι. Δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα.
Άλλη αγαπημένη διάβαση (στην Αθήνα αυτή τη φορά) είναι Ηρώδου Αττικού με Βασ. Σοφίας: εκτός του ότι το πράσινο για τους πεζούς ανάβει για περίπου 15'', επιτρέπεται η διέλευση των αυτοκινήτων που θέλουν να στρίψουν, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην προλαβαίνω καν να περάσω.
Και τι να πεις για τη διάβαση Πανεπιστημίου-Πατησίων; Παίζεις τη ζωή σου κορώνα-γράμματα κάθε φορά που περνάς.
Συγχαρητήρια για το blog σου, γατούλη.
einai k h diavasi sto sintagma ta idia skata.
Ε, συγγνώμη, μήπως τα παραλέτε λίγο;
Δύο μόνο άξια μνείας στραβά βλέπω εγώ στο video, κι από αυτά το ένα βαρύνει τους πεζούς. Το ένα στραβό είναι τα δύο αυτοκίνητα που περνούν με πορτοκαλί & κόκκινο. Το άλλο στραβό είναι οι δύο κυράτσες στο τέλος που ξεκινάνε να διασχίσουν παρότι έχει ήδη ανάψει κόκκινο για τους πεζούς, και τρέχουν για να προφτάσουν. Σε πολιτισμένες χώρες του κόσμου τρώνε πρόστιμο οι πεζοί για κάτι τέτοιο.
Κατά τ'άλλα, να είστε και ευχαριστημένοι που εκείνα τα αυτοκίνητα που επέλεξαν να σταματήσουν στο φανάρι σταμάτησαν ακριβώς εκεί που έπρεπε, (στην Αθήνα σταματάνε ακριβώς πάνω στη διάβαση των πεζών, και τα επόμενα έρχονται και κολλάνε τους προφυλακτήρες τους από πίσω,) ενώ τα μηχανάκια διέσχισαν μεν το δρόμο αντικανονικά, αλλά τουλάχιστον όχι πάνω στη διάβαση των πεζών, κι έτσι δεν εμπόδισαν κανένα. (Στην αθήνα όχι μόνο περνάνε πάνω από τις διαγραμμισμένες περιοχές των διαβάσεων, αλλά κορνάρουν κιόλας στους πεζούς για να βαδίσουν πιό γρήγορα.)
Όσο για το φανάρι που ανάβει κόκκινο για τους πεζούς ενώ οι κυρίες είναι ακόμα στη μέση της διάβασης, αυτό είναι φυσιολογικότατο. Το πράσινο των πεζών προσδιορίζει τη χρονική περίοδο κατά την οποία οι πεζοί μπορούν να ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ να διαβαίνουν, όχι τη χρονική περίοδο μέσα στην οποία οφείλουν να έχουν φτάσει στην άλλη άκρη.
Θα μπορούσε ίσως κανείς να ζητήσει να διαρκούν γενικά περισσότερο τα πράσινα για τους πεζούς, έτσι ώστε η πόλη να είναι πιό φιλική προς τον πεζό, αυτό μάλιστα, αλλά αυτό είναι ένα φιλοσοφικό ζήτημα, δεν είναι το στυλ του προβλήματος που μπορεί κανείς να πιάσει επ'αυτοφώρω με τη βιντεοκάμερα.
Η παντοδυναμία του ισχυρού (της κυλιόμενης λαμαρίνας) έχει διαβρώσει τον ανθρώπινο ιστό των ελληνικών πόλεων σε βαθμό απελπισίας. Και σαφώς μείωσε τον αριθμό όσων προτιμούν να κυκλοφορούν πεζοί (χρησιμοποιούμε αυτοκίνητο ακόμα και για διαδρομές τύπου σπίτι-περίπτερο-και-πίσω).
Δεν είμαι συγκοινωνιολόγος, αλλά νομίζω ότι το πράσινο πρέπει να δίνει επαρκή χρόνο στον πεζό για όλη τη διάρκεια της διάσχισης του δρόμου, και όχι απλά τον χρόνο που μπορεί ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ να διασχίζει τον δρόμο. Υπάρχουν και άνθρωποι πολύ πιό δυσκίνητοι από τις δυό αυτές κυριούλες (τις πρώτες). Επιπλέον, αν αφαιρέσουμε από το πράσινο των πεζών τον χρόνο που χρειάζεται ο πεζός για να βεβαιωθεί ότι τα αυτοκίνητα έχουν όντως σταματήσει, ακι ότι δεν θα τον φάει λάχανο ο κανένας ραλλίστας της συμφοράς....
Να σας διηγηθώ και μια προσωπική εμπειρία μου σημερινή.
Διασταύρωση Εθνικής Αμύνης και Τσιμισκή. Περιμένω να περάσω απέναντι. Ο τροχονόμος, το όργανο, ρυθμίζει την κυκλοφορία.
Τότε έρχεται καταπάνω μου ένα μηχανάκι, καβαλάει πεζοδρόμιο και πάει να πάρει δωρεάν εφημερίδα από το ανάλογο stand, κορνάρωντας με να πάω στην άκρη, για να τον διευκολύνω.
Εγώ πηγαίνω προς τον τροχονόμο να διαμαρτυρηθώ. Ε, ρε παιδιά τέτοιο απλανές και απαθές βλέμα δεν έχω ξαναδεί. Συνεχίζω τη διαμαρτυρία μου στο όργανο: "μα καλά δε θα κάνεις κάτι, κινδυνεύουμε και πάνω στα πεζοδρόμια;" αλλά το όργανο εκεί ακλόνητο. Μου φαίνεται στο τέλος το όργανο σα να έκανε ένα μορφασμό του στυλ "Ρε φίλε άσε με να τελειώσω από το σιχαμερό πόστο που με έχουν ρίξει και να πάω να λουφάρω..."
Εγώ έφυγα άπρακτος και αποσβολωμένος.
Και ο μηχανάκιας άρχισε να μου ζητάει και το λόγο από πάνω. Είπα σε μια δόση να τον πλακώσω στο ξύλο, και να πω σε όλους ότι ζήτησα την προστασία του όργανου, αλλά σαν κλασικός ελληναράς "έδωσα τόπο στην οργή"...
CACOFONIX, klineis ton dromo k ka8ese ekei, sthn anagi kaneis k ton ka8isterimeno, oti den akous ktlp.
ruko
Όταν τα αυτοκίνητα+μηχανάκια στρίβουν (και ειδικά δεξιά στροφή) είναι υποχρεωμένα δια ροπάλου να σταματούν να ελέγξουν αν πεζός διασχίζει ή πάει να διασχίσει το δρόμο. Και αν πράγματι υπάρχει πεζός είναι πάλι υποχρεωμένα να κάτσουν κλαρίνο μέχρι να περάσει ο πεζός. Ακόμα και αν έχουν 1501 πράσινα. Αυτό που συμβαίνει στην ελλάδα δεν το έχω συναντήσει πουθενά στον κόσμο. Ακόμα και στο Μανχάταν (που είναι τρελλάδικο - αλλά ωραίο τρελλάδικο- σε σύγκριση με τις ελληνικές πόλεις) οι οδηγοί είναι πολύ κουλ και φυσικά σέβονται τους πεζούς.
Μα σα πολύ θράσος δεν έχουν οι πεζοί στη πόλη μας.Τι θα πει θέλουν να περάσουν από τις διαβάσεις. Αστεία πράγματα.
Τι να πει κανείς και τι να κάνει.
Δεν υπάρχει σωτηρία, και αν είσαι οδηγός και τολμήσεις να περιμένεις να περάσει ο πεζός ενώ έχει ανάψει το πράσινο, το τι βρισίδι και κόρνα έχεις να φας από τους απο πίσω, δε λέγεται.
Μια μέρα περπατου΄σα και ε΄νας οδηγός πολύ ευγενικά με φώναξε να με ρωτήσει κάτι. Αμέσως άρχισε να κορνάρει σαν τρελλός ο από πίσω του. Και να φωνάζει. Ο άνθρωπος αναγκάστηκε να φύτγει, κι ο αποπίσω μόνο που δε με πάτησε για εκδίκηση...
Δεν μπορείς να έχεις παράπονο.. ο συγκοινωνιολόγος (ή ο ηλεκτρολόγος) που ρύθμισε αυτό το φανάρι μπορεί να έκανε τον Γρηγόρη να εμφανίζεται ελάχιστα δευτερόλεπτα, τα κρατάει όλα στο κόκκινο όμως για λίγο ακόμα μέχρι να διασχίσουν όλοι το δρόμο γιατί κατά βάθος ξέρει πόσο εξωπραγματικό θα ήταν να τρέχει σφαίρα ο άλλος.. (τώρα οι δύο οι γυναίκες που μένουν στη μέση σαν χαμένες στις Μουσικές Καρέκλες έφυγαν από το πεζοδρόμιμε κόκκινο, οπότε δεν θα πρέπει να παραπονιούνται)
Άλλο ένα αγχωτικό φανάρι λοιπόν...
Πρώτη φορά μπαίνω στο blog σου. Χαρά στο κουράγιο σου! Το πρόβλημα είναι ότι το αυτοκίνητο παράγεται από πολιτισμένους λαούς για τους ίδιους. όταν το δώσεις στον αγροίκο βαλκάνιο, αυτά συμβαίνουν. Η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί ποτέ, γιατί για τους νεοέλληνες ισχύει 100% αυτό που είπε ο Κλεμανσώ για τους αμερικάνους: περάσαμε από τη βαρβαρότητα στην παρακμή χωρίς να περάσουμε από το στάδιο του πολιτισμού.
ένταξει ρε φίλε με πορτοκαλί πέρασαν,έγκλημα ειναι αυτό? τέτοια γκρίνια ούτε οι παππούδες στα καφενεία δε κάνουν...
allo portokali k allo prasino
στο ρεθυμνο δεν εχει καν φαναρια
αλλα εχει πολλα αυτοκινητα και πεζους,,
Το ίδιο συμβαίνει πάλι στην Εγνατία, στο φανάρι της Καμάρας.
Δημοσίευση σχολίου